εξαδακτυλαίος

ἐξαδακτυλαῑος, -α, -ον (Μ)

μήκους έξι δακτύλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξα- < ἕξ (πρβλ. εξάγραμμα) + θ. δακτυλ- (πρβλ. δάκτυλος) + κατάλ. -αίος].